Lo ontstond langs de weg die Diegem met het Saventerlo verbond. Het Saventerlo was oorspronkelijk een jachtwarande van de Brabantse hertog.
In de 17de en 18de eeuw werd het bos gerooid en werd het landbouwgebied. Vanaf 1920 had je er een bloeiende witloofteelt. Na de tweede wereldoorlog moest alles wijken voor het metalen geweld van Brussels Airport. Lo kreeg de doodsteek met de aanleg van de Ring in de jaren '70. Het grootste deel van het dorp verdween onder de pletwalsen van de vooruitgang.
Wat er rest ligt letterlijk geprangd tussen het knooppunt Zaventem en de luchthaven: drie straten en de neoromaanse Onze-Lieve-Vrouwenkerk der Zeven Smarten, gebouwd in de hoogdagen van het dorp, 1928. Op termijn is Lo hetzelfde lot beschoren als Doel of Lillo. De uitbreiding van een zee-of luchthaven dient uiteindelijk dezelfde meesters.
Achter het braakliggende zachtliggende landschap, van wat ooit 'de Korenberg' heette en bestemd was voor bloeiende graanvelden, ligt Saventerlo. Er stijgen enorme metalen machines op, naar alle uithoeken van de wereld.
Tijdens het anderhalf uur dat ik er was, kwam ik tegen: één wandelaar met een hond, die de opstijgende vliegtuigen van dichtbij kwam bewonderen, enkele stewards, wachtend op een bus richting Leuven en af en toe een schuchtere blik van achter de gordijnenvan de resterende huizen.
Lo is niet meer. Onze-Lieve-Vrouw van Smarten rouwt om het verlies van haar zoon, gestorven aan het kruis. Ze doet dat binnenkamers.
